…In den beginne… bij de NAM
Mijn vriend en ik zaten voor ons tentje bij te komen van een lange voettocht die we ’s morgens vroeg, ‘bepakt en bezakt’, vanuit ons geboortedorp Lutten (Ov.) waren begonnen richting de ‘binnenlanden’ van Salland, en wij hadden halverwege de middag ter overnachting ons kampement opgeslagen in de Rheezerbelten. Rheeze is een z.g. esdorp in de Gemeente Hardenberg en ‘belten’ staat voor grote, gele zandhopen (zandverstuivingen); vergelijkbaar met die van het Kootwijkerzand op de Veluwe. Als verkenners van onze plaatselijke padvinderij-groep waren we die dag begonnen aan een “HIKE”; een soort overlevingstocht in de vrije natuur voor het behalen van een vaardigheidsinsigne dat je dan op je uniform mocht dragen. Het was een soort proeve van bekwaamheid waarbij dagelijks een verslag moest worden gemaakt over onze belevenissen, en de afgelegde route en de verblijfplaatsen moesten met gebruikmaking van een kompas nauwkeurig (op schaal) worden ingetekend op een kaart.
Ik zat van vermoeidheid een beetje te suffen en hoorde in de verte opeens mijn naam roepen en, ,,…. Oeoe!!!—-, waar—-zijn—-jullie…?”. Ik rende naar het topje van zo’n hoge zandhoop en zag in de verte een oudere zus van mij naderen. Ze bleef rennen en bijna buiten adem riep ze me toe: ,,…Er is vanmorgen een brief binnengekomen van de NAM uit Schoonebeek en je bent aangenomen…!”. Ik was ontzettend blij maar toch óók verbáásd want een klasgenoot, voor de opleiding Electrotechniek-Fijnbankwerken (foto 1) op de Ambachtsschool in Coevorden, die écht véél beter was dan ik, had ook gesolliciteerd maar was dus afgewezen want er was bij de NAM maar één plaats voor een leerling-electromonteur; toen nog electriciën genoemd (foto 2).
Pas veel later ontdekte ik wat daarvoor de aanleiding kan zijn geweest. Zijn ouders hadden deze pientere knaap de naam Adolf gegeven en dat paste waarschijnlijk niet in het NAM-aannamebeleid. Maar, dat ging nog veel verder want bij ons thuis was b.v. nog een politieman op bezoek geweest bij mijn ouders om te controleren uit welk ‘nest’ ik kwam en aangezien mijn vader rijksambtenaar was had ik dus nóg een voordeel. Pas veel later bleek mij dat dit bedrijf er ook nog een ander soort fatsoens-regel op na hield want b.v. een NAM-mer die door opsporingsbeambten van de voormalige PTT **) als ‘etherpiraat’ werd betrapt op het bezit van een, in die tijd zéér populaire, ‘geheime zender’ kreeg op staande voet zijn congé oftewel ‘de zak’! Over mijn latere plannen voor zoiets doe ik voorlopig nog maar even het zwijgen toe!
Enfin, op 15 augustus 1955 trad ik toe tot het “Aardolieboeren-gilde” van de NAM in Schoonebeek en omdat ik nog toen nog maar 16 jaar was, en/of omreden dat ik van ver moest komen, mocht ik voorlopig een uur later beginnen met werken en stond ik iedere morgen om acht uur voor het zeer fraaie, monumentale hotel ‘De Sleeuwerick’ in Coevorden, dat toen in het voorjaar nog de naam ‘Hotel van Wely’ (1906) droeg, te wachten op de ‘NAM-kantoorbus’, meestal samen met een altijd keurignet geklede jongedame: de secretaresse van de toenmalige terreinchef in Schoonebeek; de heer de Vries.
Inmiddels zijn we vele jaren verder in de tijd maar houdt mij nú, geblinddoekt, maar een potje aardolie uit Schoonebeek onder de neus en ik weet meteen weer dat ik dáár 65 jaar(!) geleden begon aan een prachtige loopbaan bij de NAM; bij de Electro-Technische-Dienst (ETD) van chef Henk Woltersom. Ik stond onderaan de maatschappelijke ladder, keek omhoog en dacht; ,,…Ai, dát wordt klímmen…!”
Sinus sr.
- *) 15 Jaar later mocht ik, in onze kleine werkplaats nabij Naaldwijk, een schakelkast bouwen voor een 3-voudige, vol-automatische ster/driehoek-schakeling***) voor een ruwe-olie-verpompstation in Wassenaar. 3 Plunger-pompen, aangedreven door een paar ‘flinke jongens’ van electromotoren moesten, afhankelijk van het niveau in een produktie-separator, stapsgewijs en met tijdsvertragingen worden ingeschakeld. Het is gelukkig nooit voorgekomen dat bij het inschakelen van deze pompen half Wassenaar in het donker kwam te zitten!
Tja, …. ,,,…Jong geleerd, is oud gedaan…”.
Leuke klus! - **) PTT is de afkorting voor het Nederlandse Staatsbedrijf der Posterijen, Telegrafie en Telefonie.
- ***) Hiermee wordt het volle vermogen van een electromotor pas in twee stappen op het net geschakeld (i.v.m. de aanloopstroom).